Αναφερόμενοι αρχικά στην έννοια της πολιτικής τιμών και εισοδημάτων αλλά και του ορισμού του πληθωρισμού προχωρούμε στο πρώτο κεφάλαιο όπου εξετάζουμε το αντικείμενο της οικονομικής πολιτικής η οποία διακρίνεται στη θεωρία της οικονομικής πολιτικής και στην πρακτική οικονομική πολιτική όπου η οικονομική πολιτική ως επιστήμη ασχολείται κυρίως με την ανάλυση των δυνατοτήτων που έχει στη διάθεση του το κράτος με τους επιμέρους φορείς του με στόχο τη διαμόρφωση του οικονομικού περιβάλλοντος ενώ η πρακτική οικονομική πολιτική περιλαμβάνει όλες τις προσπάθειες, πράξεις και μέτρα των διαφόρων φορέων, που έχουν σαν στόχο τη διαμόρφωση του οικονομικού περιβάλλοντος. Βασική επιδίωξη της οικονομικής πολιτικής είναι η μεγιστοποίηση της κοινωνικής ευημερίας.
Ορίζουμε την οικονομική μεγέθυνση η οποία αναφέρεται στη διαχρονική αύξηση του πραγματικού εθνικού προϊόντος, δηλ στην αύξηση της παραγωγή των αγαθών και υπηρεσιών με τη χρησιμοποίηση του παραγωγικού μηχανισμού από περίοδο σε περίοδο. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι η οικονομική μεγέθυνση εξετάζει τους παράγοντες που προσδιορίζουν το εισόδημα και το ρυθμό μεταβολής του σε μια προσπάθεια να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα γύρω από τη μακροχρόνια τάση και τη δυναμική συμπεριφορά του.
Επικεντρωνόμαστε στις οικονομικές διακυμάνσεις , δηλαδή στην παραγωγική δυνατότητα της οικονομίας αυξάνετε γρηγορότερα από την ζήτηση και στις αποκλίσεις στο εισόδημα και την απασχόληση η οποίες από την ισόρροπη τάση ανάπτυξης παρουσιάζουν περιοδικό χαρακτήρα, δηλαδή αναφερόμαστε επίσης στον οικονομικό κύκλο. Τα αιτία της ανεργίας θα μας απασχολήσουν στο τρίτο κεφάλαιο τα οποία αίτια τα κατατάσσουμε σε 4 κατηγορίες: (α) κυκλική ανεργία ,(β) εποχιακή ανεργία ,(γ) ανεργία τριβής, (δ) διαρθρωτική ανεργία. Τέλος κάνουμε εκτενή αναφορά στο πληθωρισμός θεωρείται μείζον πρόβλημα για μια οικονομία και η αντιμετώπιση του είναι δυσχερής και προκύπτει καθώς μειώνει την αγοραστική αξία του χρήματος κυρίως λόγω της αύξησης των τιμών.
