Αρχικά γίνεται αναφορά στους αφρώδης οίνους γενικά, επιχειρώντας να δοθούν τα γενικά χαρακτηριστικά που θα ορίσουν το πλαίσιο ομοιότητας που τους περικλείει και η κύρια διαφορά τους από τη σαμπάνια. Τα πρώτο κεφάλαιο της εργασίας αποτελεί το κομμάτι της τεχνολογίας των αφρωδών οίνων, παρουσιάζοντας τις κυριότερες μεθόδους παραγωγής των αφρωδών οίνων. Ξεκινώντας από τη πιο διαδεδομένη μέθοδο της Καμπανίας και εξετάζοντας τα στάδια από τα οποία αποτελείται. Παρατηρείται εδώ, η δυσκολία της μεθόδου και η αναγκαιότητα υλοποίησής της από εξειδικευμένο προσωπικό. Εν συνεχεία παρουσιάζεται η οικονομικότερη και συντομότερη, μέθοδος των κλειστών δεξαμενών, καθώς και η μέθοδος Asti spumante που χρησιμοποιείται ευρέως στους ιταλικούς αφρώδεις οίνους. Ταυτόχρονα, δίνονται οι διαφορές τους σε μία προσπάθεια σύγκρισης μεταξύ τους και αναγνώρισης της μεθόδου της Καμπανίας ως την αποτελεσματικότερη μέθοδο, ως αναφορά στην παραγωγή ποιοτικότερων προϊόντων. Τέλος γίνεται αναφορά σε νέες μεθόδους που είτε βρίσκονται ακόμη σε πειραματικό στάδιο, είτε κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην παραγωγή αφρωδών οίνων που σκοπό έχουν την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων με το χαμηλότερο κόστος. Στο τέλος του κεφαλαίου, γίνεται αναφορά στους τεχνητούς αφρώδεις και στους τρόπους παραγωγής τους καθώς και στους ημιαφρώδης οίνους. Είναι εμφανής, έτσι η ποιοτική κατωτερότητα σε αντίθεση με τους αφρώδεις οίνους.
