Πάντα η ανάγκη για αξιόπιστη, γρήγορη και απροβλημάτιστη επικοινωνία ωθούσε τον άνθρωπο να ξεπερνάει τα φυσικά του όρια, να σχεδιάζει και να κατασκευάζει μία πλειάδα συστημάτων. Από τους αρχαίους χρόνους χρησιμοποιούσε ανθρώπους και ζώα για να μεταφέρει μηνύματα. Συνέχισε με τις πρώτες ασύρματες μεταδόσεις, χρησιμοποιώντας φωτιές και καπνό και στην σύγχρονη εποχή δημιούργησε εκτενή δίκτυα ταχυδρομείων, τηλεγράφου και τηλεφώνου.
Αυτή η ίδια ανάγκη για επικοινωνία ώθησε στην χρήση και των ραδιοκυμάτων. Όταν πλέον είχαν απλωθεί χιλιόμετρα καλωδίων, οι διάφορες κεραίες γέμισαν τη γη, μεταδίδοντας ήχο, ομιλία και εικόνα με συγκριτικά χαμηλότερο κόστος. Όμως ούτε αυτό επαρκούσε. Για κοντινές αποστάσεις, οι επίγειες επικοινωνίες ήταν πολύ καλές. Το κόστος όμως της επίγειας κάλυψης αυξάνεται δυσανάλογα πολύ όταν πρόκειται για την κάλυψη αποστάσεων χιλιάδων χιλιόμετρων. Η προφανέστερη λύση ήταν οι δορυφόροι.
