Στο αρχικό της στάδιο η έρευνα επικεντρώνεται, γενικότερα, στις βασικές κατευθύνσεις μιας πολιτικής για την ανάπτυξη του εξωτερικού εμπορίου υπηρεσιών. Αφού γίνει αναφορά στο παγκόσμιο εμπόριο υπηρεσιών και τις χώρες που αποτελούν δύναμη στο χώρο, η έρευνα αφιερώνεται αποκλειστικά στην εξέλιξη του εμπορίου υπηρεσιών της Ελλάδας. Παρουσιάζεται το ποιες υπηρεσίες υπερέχουν έναντι των άλλων και το πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν στην ελληνική οικονομία. Επισημαίνεται, μαζί με τις θεαματικές επιδόσεις σε ορισμένους τομείς, υστερήσεις και αδυναμίες, με σκοπό την διατύπωση βασικών κατευθύνσεων για μια ενιαία πολιτική ανάπτυξης στον τομέα αυτό. Δεν μπορούν όμως από την έρευνα να λείψουν και τα πιο πρόσφατα στοιχεία που καταδεικνύουν τις επιδράσεις της οικονομικής κρίσης και στο εξωτερικό εμπόριο υπηρεσιών. Από την όλη παράθεση των στοιχείων τα συμπεράσματα που βγαίνουν είναι ότι η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, πριν την περίοδο της κρίσης, βρισκόταν σταθερά μεταξύ των 25 πρώτων χωρών εξαγωγής υπηρεσιών, πρέπει να αναζητήσει νέες πηγές ανάπτυξης πέρα από τους κλάδους της ναυτιλίας και τουρισμού που είναι ισχυρή παραδοσιακά, να εργαστεί συστηματικά και να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητές της έτσι ώστε να καταφέρει όσο το δυνατόν γρηγορότερα να μπει σε πορεία ανάκαμψης.
