Το δίκαιο της χερσαίας μεταφοράς ρυθμίζει καθημερινά σχέσεις εμπορικές, γι αυτό φαίνεται οικείο και παρουσιάζει ζωηρό ενδιαφέρον. Με μεγαλύτερη όμως προσέγγιση αποκαλύπτεται πολύπλοκο και αχανές. Εκτείνεται όχι μόνο στις οδικές αλλά και στις σιδηροδρομικές μεταφορές, και μάλιστα, τόσο στις εσωτερικές -εθνικές, όσο και στις διεθνείς. Σε διεθνές επίπεδο, το δίκαιο των μεταφορών έχει κατά το μεγαλύτερο μέρος ενοποιηθεί και ήδη η χώρα μας έχει κυρώσει μεταξύ άλλων, την Διεθνή Σύμβαση CMR του 1956 για τις διεθνείς οδικές εμπορευματικές μεταφορές. Στην παρούσα εργασία αναλύεται η φύση της σύμβασης, τα συμβαλλόμενα μέρη και ο ρόλος τους, με έμφαση και παράλληλη ερμηνεία των σχετικών διατάξεων. Συγκεκριμμένα, εισάγει βασικές έννοιες της οδικής χερσαίας μεταφοράς, τη σύναψη της σύμβασης με ανάλυση των σχετικών της εγγράφων και των εσωτερικών κανόνων. Εξετάζονται αναλυτικά οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες των μερών της σύμβασης, με ταυτόχρονη αναφορά και παραπομπές στις σχετικές διατάξεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνει η ευθύνη του μεταφορέα, αφού έχει ως αντικείμενο το μεταφορικό έργο, δηλαδή τη μεταφορά. Τέλος παρουσιάζονται τα αρμόδια δικαστήρια σε περίπτωση σύγκρουσης των μερών, καθώς και τα εκάστοτε δικαιώματα αυτών για αποζημίωση λόγω ζημίας των εμπορευμάτων. Τα συμπεράσματά της εκτείνονται στην σπουδαιότητα της Διεθνούς Σύμβασης CMR και τον καθοριστικό της ρόλο στην εξέλιξη και στην ανάπτυξη των μεταφορών σε διεθνές επίπεδο.
