H δημοκρατία και η τεχνολογία αποτελούν δύο αλληλένδετους όρους, άρρηκτα συνδεδεμένους. Παρατηρείται ότι η Δημοκρατία αλλοιώνεται χωρίς να εξηγείται ο λόγος που χάνεται ένα τόσο σημαντικό ανθρώπινο επίτευγμα. Εξετάζονται ειδικότερα τα ψηφιακά μέσα και η σχέση τους με τη δημοκρατία. Η ιλιγγιώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας, εισήγαγε και εδραίωσε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς η χρήση τους αυξάνεται ολοένα και περισσότερο σχεδόν σε όλους τους τομείς και από ποικίλες κοινωνικές ομάδες.
Σε πολιτικό επίπεδο οι τηλεδιασκέψεις εντός μιας χώρας αλλά και μεταξύ διαφορετικών χωρών είναι μια νέα εδραιωμένη πραγματικότητα. Η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης γίνεται εκτενέστερη από τους πολιτικούς ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών, προκειμένου να αυξηθεί η δημοτικότητά τους. H ηλεκτρονική δημοκρατία αποσκοπεί στην ηλεκτρονική διαβούλευση, δηλαδή λαμβάνει τη γνώμη των πολιτών η εκάστοτε κυβέρνηση σε ψηφιακή μορφή, χωρίς τη φυσική παρουσία σε κάποιο δημόσιο φορέα. Επομένως, υπάρχει θετική οπτική σε ότι αφορά τα ψηφιακά μέσα, σε αντίθεση με τη δημοκρατία.
Η άμεση δημοκρατία μπορεί να πρωτοεμφανίστηκε ως ιδεώδες, ωστόσο έχει ένα μειονέκτημα. Δεν έχει τη δυνατότητα να εφαρμοστεί εξ' ολοκλήρου στις σύγχρονες πολυπληθείς κοινωνίες. Μια απλή σύνδεση διαδικτύου πλέον μπορεί να μετρήσει με ασφάλεια τη λαϊκή βούληση για κάθε τύπου ζήτημα.
Εύλογα δημιουργείται ο προβληματισμός '' αν η δημοκρατία χάνει την αξία της με την εμφάνιση των ψηφιακών μέσων ''.
Δε μπορεί ωστόσο να αμφισβητήσει κανείς, ότι η ηλεκτρονική δημοκρατία προσφέρει αμεσότερη και μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στους δημοκρατικούς θεσμούς.
Ο πολίτης δεν έχει ούτε χρονικό ούτε γεωγραφικό περιορισμό για να εκφράσει την άποψή του και προάγεται η ελευθερία της έκφρασης στο βαθμό που ο κάθε πολίτης έχει τον κύριο λόγο για τη διάθεση των προσωπικών του δεδομένων.
