Οι συγκολλήσεις είναι μια από τις βασικές τεχνικές δημιουργίας και επισκευής διαφόρων ειδών μεταλλικών κατασκευών σε όλους τα στάδια της οικονομίας. Ανήκουν στην κατηγορία των μόνιμων συνδέσεων ανάμεσα σε τεμάχια. Ως συγκόλληση ορίζεται η ένωση δυο ή και περισσότερων κομματιών μετάλλου με θέρμανση τους σε κατάλληλη θερμοκρασία ή με συμπίεση τους ή και με τα δύο, με χρησιμοποίηση ή μη πρόσθετου υλικού, έτσι ώστε να δημιουργείται ανάμεσά τους κρυσταλλική σύνδεση. Οι εφαρμογές των συγκολλήσεων είναι πολλές και ποικίλες. Χρησιμοποιούνται στην κατασκευή αυτοκινήτων, ατράκτων αεροσκαφών, βαγονιών τρένων, πλαισίων μηχανών, επίπλων, μεταλλικών κατασκευών, δεξαμενών, ατμολεβήτων, πλοίων καθώς και σε γενικές εργασίες.
Η συγκεκριμένη κατασκευή ξεκίνησε με τη μέτρηση και έπειτα κόψιμο μιας σωλήνας τετραγωνικής διατομής στα απαιτούμενα μήκη. Στο ένα από τα τεμάχια των 250 mm έγινε οπή 8 mm για υποδοχή της ντίζας στο κινητό μέρος. Η οπή αμβλύνθηκε με βελόνι για την ελεύθερη περιστροφή της ντίζας εντός. Στην συνέχεια τα κομμάτια άρχισαν να συγκολλούνται ξεκινώντας από αυτά της βάσης της μέγγενης. Μετά την συγκόλληση των τεσσάρων τεμαχίων που αποτελούν την βάση, λειάνθηκαν οι συγκολλήσεις για την απομάκρυνση του γρεζιού. Έπειτα συγκολλήθηκαν τα δύο τεμάχια που αποτελούν την σιαγόνα του σταθερού μέρους, η συγκόλληση του ελάσματος στο άλλο άκρο και τα τρία κομμάτια που αποτελούν την σιαγόνα του κινητού μέρους.
