Πώς αντιλαμβάνονται την πόλη τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας; Θέσαμε το ερώτημα σε εμπειρική έρευνα που σχεδιάστηκε ως παιδαγωγική δράση σε νηπιαγωγείο της περιοχής της Βικτώριας. Στόχος, να παρακολουθήσουμε πώς τα παιδιά ανασυγκροτούν νοηματικά στο σχολικό περιβάλλον τις προϋπάρχουσες χωρικές εμπειρίες τους, ώστε να αρχίσει να αναδύεται στα μάτια τους η πόλη σαν όλο, να εντοπίζονται τα στοιχεία που την δομούν, να αναγνωρίζονται τα χαρακτηριστικά, οι λειτουργίες και οι σχέσεις των επί μέρους χώρων. Ζητήσαμε να μας περιγράψουν τέτοιες εμπειρίες σε διαδοχικά βήματα και με διάφορα εκφραστικά μέσα. Οι περιγραφές τους γίνονταν πιο ακριβείς και πιο πλούσιες όσο η τάξη κτιζόταν σαν μικροκοινωνία. Ανακάλυπταν το χώρο της πόλης, ανακαλύπτοντας τον εαυτό τους ως μέλος μιας ομάδας με την οποία μοιράζονται την αστική εμπειρία ως εμπειρία αφήγησης και εξερεύνησης. Το σχολείο αποκαλύπτει στα παιδιά την απόσταση, την προοπτική και την κλίμακα του αστικού χώρου, την πολλαπλότητα των τρόπων του κατοικείν που προσφέρονται από την πόλη. Η υπόθεση ότι τα παιδιά κατευθύνονται προς την πόλη με κίνητρο την ανάγκη τους να κάνουν δεσμούς μέσα από αυτήν, μπορεί να αξιοποιηθεί στην προσχολική εκπαίδευση, για να βρούμε τρόπους που να δίνουν από νωρίς στα παιδιά μια θέαση της πόλης όχι μόνο ως χώρου αλλά και ως συνθήκης κοινωνικοποίησης.
(EL)
How do the children of preschool age perceive the city? That was the question put through an empirical research, designed as a pedagogical procedure in a nursery school in the Victoria's neighborhood. Our aim was to observe how children reconstruct, in the school environment, their pre-existing spatial experiences so that the city begins to emerge as a whole, the elements that structure it begin to be identified, the features, functions and relationships of their sites begin to be recognized. We asked them to describe such experiences in successive steps and by various expressive means. Their descriptions became more accurate and richer as the class itself was being built as a microcosm. They discovered the city, discovering themselves as a member of a group with which they share urban experience as a narrative experience. The school reveals to children the distance, the perspective and the scale of the urban space. The assumption that children are heading for the city motivated by their need to make connections through it can be used in pre-school education in order to give children an early view of the city, not only as a space but also as a socialization condition.
(EN)
Χώροι για το Παιδί ή Χώροι του Παιδιού;; Τόμ. 1 (2018): Πρακτικά Συνεδρίου ‘Χώροι για το Παιδί ή Χώροι του Παιδιού; Όταν η συνθήκη αγωγής και εκπαίδευσης τέμνεται με την καθημερινότητα της πόλης’; 896-916
(EL)
Children’s Spaces or Spaces for Children?; Vol. 1 (2018): Conference Proceedings ‘Children’s Spaces or Spaces for Children? When education intersects with the everyday life in the city’; 896-916
(EN)
