Διερευνάται η έννοια της ατμόσφαιρας στην αρχιτεκτονική ως μηχανισμού για τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης παιδιών και ενηλίκων με τον δημόσιο αστικό χώρο. Η δημιουργία ατμόσφαιρας στην αρχιτεκτονική θεωρείται ως ένα συνεχές ‘παιχνίδι’ ανάμεσα στις συνθήκες που εξασφαλίζουν την παρουσία συμβάντων και στο πίσω-πλάνο τους, που εκφράζει και τη σχέση ανάμεσα στον καθημερινό και αξιόλογο χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής δημιουργίας. Έτσι, το παιχνίδι με τις ατμόσφαιρες στην πόλη παίρνει τη μορφή της αναζήτησης του ενδιαφέροντος στον χώρο μέσα από τις καθημερινές πρακτικές. Οι παίχτες που συμμετέχουν στο παιχνίδι είναι οι δημιουργοί και οι χρήστες του χώρου ανεξαρτήτου ηλικίας. Οι κανόνες του παιχνιδιού περιγράφονται από σχεδιαστικές προσεγγίσεις – ‘δράσεις παιχνιδιού’ με τις ατμόσφαιρες όπως: η απομάκρυνση, η συγκέντρωση, η αραίωση, η επανάληψη συμβάντων για την αποκάλυψη του πίσω-πλάνου, η απομόνωση, η μετάβαση, η σύνδεση συμβάντων για την αναδιαμόρφωση του υπάρχοντος και η διακόσμηση, η ενσωμάτωση και η ενσάρκωση της αισθητικής σχέσης συμβάντων και πίσω-πλάνου.
(EL)
We consider that the notion of ambiance in architecture redefines the children and adults’ relations with their city’s space. The ambiance creation in architecture is considered as a constant ‘game’ between the conditions that assure the appearance of the events and their back-plan, which expresses also the relation between the remarkable and the ordinary character of the architectural creation. In that sense, playing with the ambiances takes the form of the search for interest in the city through everyday practices. The players of the game are both architects and users of all ages. The instructions are described by design approaches – ‘actions of playing’ with the ambiances such as: the removal, the gathering, the dilution, the recurrence of events in order to reveal the back-plan, the isolation, the transition, the connection of events in order to reconfigure the existing and the decoration, the embodiment and the incarnation of the aesthetic relation of the events with their back-plan.
(EN)
Χώροι για το Παιδί ή Χώροι του Παιδιού;; Τόμ. 1 (2018): Πρακτικά Συνεδρίου ‘Χώροι για το Παιδί ή Χώροι του Παιδιού; Όταν η συνθήκη αγωγής και εκπαίδευσης τέμνεται με την καθημερινότητα της πόλης’; 842-853
(EL)
Children’s Spaces or Spaces for Children?; Vol. 1 (2018): Conference Proceedings ‘Children’s Spaces or Spaces for Children? When education intersects with the everyday life in the city’; 842-853
(EN)
