Η έρευνα αυτή είχε ως στόχο τη διερεύνηση των στάσεων που έχουν οι σύγχρονοι εκπαιδευτικοί απέναντι στους χαρισματικούς μαθητές, με δεδομένο, ότι η ευνοϊκή στάση των εκπαιδευτικών, αποτελεί έναν ισχυρό προγνωστικό δείκτη, για την εκπαιδευτική πορεία των μαθητών στο σχολείο, σύμφωνα με τη θεωρία της «αυτοεκπληρούμενης προφητείας» (Rosenthal -Jacobson (1968). Για το λόγο αυτό, σχεδιάστηκε η παρούσα δειγματοληψία αντιπροσωπευτικού δείγματος, όπου το δείγμα ήταν σκόπιμα και χωρίς πιθανότητα επιλεγμένο, επειδή ήταν προσιτό στον ερευνητή. Η ερευνητική υπόθεση είναι ότι, η επιμόρφωση στην ειδική αγωγή μπορεί να ευαισθητοποιήσει τους εκπαιδευτικούς απέναντι στις ιδιαίτερες εκπαιδευτικές και ψυχοκοινωνικές ανάγκες που έχουν οι χαρισματικοί μαθητές, γεγονός που δε φαίνεται να επιβεβαιώνεται από τα πορίσματα της έρευνας, αφού δεν υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των δύο ομάδων εκπαιδευτικών, ενώ διαπιστώνονται και διαφοροποιήσεις στις απαντήσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών με επιμόρφωση στην ειδική αγωγή. Η διαπίστωση αυτή εγείρει προβληματισμούς που θα μπορούσαν να διερευνηθούν σε μία μελλοντική επανεξέταση με τη συμπερίληψη στην ανάλυση και άλλων παραμέτρων, που δεν ερευνήθηκαν επειδή ο σχεδιασμός της έρευνας, προέβλεπε τη σύγκριση δύο ομάδων με βάση την παράμετρο της επιμόρφωσης.
(EL)
Having in mind that a supportive teaching environment could enhance learning results, according to self-fulfilling theory (Rosenthal –Jacobson, 1968), we thought that it was a good idea to explore teacher’s attitudes towards students with high abilities. The hypothesis was that teachers scarcely recognize the high ability students, either because they don’t have the proper training for that, either they are affected by the “equalization” prospect, giving priority to the inclusion. Hence, children with high abilities do need a special treatment, due to their special phycho-social needs. This sample research reveals the urge of teacher’s education for high abilities student’s needs and treatment.
(EN)
