Η μεταμεταφυσική σκέψη απέναντι στην πρόκληση της θρησκείας: πρακτικός Λόγος, αλληλεγγύη και ο διάλογος της φιλοσοφίας με τη θρησκεία ως καθήκον πολιτικό
(EL)
Post-metaphysical thinking and religion: Practical reason, solidarity and the dialogue between philosophy and religion as a political task
(EN)
Kaltsas, Spyridon
Το κείμενο επιδιώκει μια κριτική προσέγγιση της πρόσφατης στροφής της επικοινωνιακής θεωρίας του Habermas στη θρησκεία στο πλαίσιο της μετακοσμικής κοινωνίας. Σύμφωνα με τη μετακοσμική κατανόηση της κοινωνίας, η θρησκεία διατηρεί αναλλοίωτη την επιρροή της στη δημόσια σφαίρα. Με αφετηρία αυτήν την προβληματική, σκοπεύω να δείξω ότι ο διάλογος της μεταμεταφυσικής σκέψης με τη θρησκεία αποτελεί ένα καθήκον πολιτικό και αποσκοπεί στη διεύρυνση της κανονιστικής εμβέλειας του πρακτικού Λόγου απέναντι στην αποσάθρωση των δεσμών αλληλεγγύης από τις ανεξέλεγκτες συνέπειες της διαδικασίας εκσυγχρονισμού. Παράλληλα, θα αναπτύξω μια κριτική αποτίμηση του διαλόγου της μεταμεταφυσικής σκέψης με τη θρησκεία προκειμένου να αναδείξω τις εγγενείς αδυναμίες της θεωρητικής στρατηγικής του Habermas σε σχέση με την προβληματική της παρακινητικής ισχύος του πρακτικού Λόγου και το ζήτημα της μετάβασης από τη θεωρία στην πράξη.
(EL)
In my paper I develop a critical account of Habermas’s recent turn to religion in the theoretical context determined by the concept of post-secular society. In my view the dialogue between post-metaphysical thinking and religion has to be understood as a political task. More specifically this dialogue aims to the reevaluation and extension of practical reason’s normative claims and has to be conceived as a response to the uncontrolled modernization which undermines social solidarity and leaves no place for the autonomy of practical reason. Furthermore I outline a critique of Habermas’s main theoretical strategy in regard to the problem of motivation of practical reason and the question of mediation between theory and praxis in the context of a critical theory of society.
(EN)
