Θρησκεία και ισότητα φύλου: αποτυπώσεις μιας «συγκρουσιακής» σχέσης στο διεθνές περιβάλλον
(EL)
Religion and gender equality: patterns of a confrontational relationship in the international setting
(EN)
Karagiannopoulou, Chara
Το παρόν άρθρο διερευνά την αντιπαράθεση μεταξύ του προοδευτικού και του συντηρητικού-πατριαρχικού Διεθνικού Δικτύου Συνηγορίας στο πλαίσιο των Παγκοσμίων Συνδιασκέψεων του ΟΗΕ για τις γυναίκες, και επιχειρεί να παρουσιάσει τα αποτυπώματα της συγκρουσιακής διασταύρωσης των γυναικείων δικαιωμάτων και των θρησκευτικών περιορισμών εντός του ύστερου νεωτερικού πλαισίου. Εστιάζει κυρίως στην «ανάγνωση» τριών κειμένων: του Προγράμματος Δράσης (Κάΐρο 1994), της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνο (Πεκίνο 1995), και του Καταστατικού της Ρώμης για την Ίδρυση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (Ρώμη 1998). Παραθέτει επίσης στις πρόσφατες καταγραφές της αξιολόγησης της πορείας προς την ισότητα φύλου των πορισμάτων Πεκίνο +5, +10, +15 και πιο πρόσφατα του Πεκίνο +20 (2015), κάνοντας έτσι ορατά τα θρησκευτικά προσκόμματα της πορείας προς την ισότητα.
(EL)
This paper focuses on the polemics between the progressive and the conservative-patriarchal Transnational Advocacy Networks (TANs) within the framework of the UN World Conferences on Women. It consists of an effort to present the patterns of the confrontational intersection of women’s human rights and the various faith-based restrictions imposed on them in the late modern era. The focus will be mainly on three texts: The Program of Action (UNFPA, Cairo, 1994), The Beijing Platform for Action (Beijing, 1995), and The Rome Statute establishing the International Criminal Court (Rome, 1998). It also discusses recent developments regarding the relationship between gender equality and religion by taking into consideration the outcomes of the special sessions of the 23rd, 49th, 54th, and 59th UN General Assemblies known as Beijing +5, +10, +15 and +20. It is argued that organized religious systems set impediments on the way toward gender equality.
(EN)
