1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση

Synthesis and characterization of four new halloysite–TiO2 nanocomposites.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ελληνική Γεωλογική Εταιρεία   

Αποθετήριο :
Δελτίο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας  | ΕΚΤ eJournals   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



Synthesis and characterization of four new halloysite–TiO2 nanocomposites. (EN)
Komarneni, S.
Papoulis, D.
Toli, D.
Bakalis, S.
Panagiotaras, D.
Η σύνθεση και ο χαρακτηρισμός των νανοσύνθετων TiO2 αποτεθειμένων σε αλλοϋσίτη παρουσιάζονται σε αυτήν την εργασία. Χρησιμοποιήθηκε αλλοϋσίτης από τη Γιούτα (Η.Π.Α.) και από τη νήσο Λήμνο για τη σύνθεση δύο νανοσύνθετων για κάθε αλλοϋσίτη με αναλογίες μάζας TiO2 προς αλλοϋσίτη 80:20 και 60:40 και να συγκριθούν με δεδομένα από καλοσχηματισμένα νανοσύνθετα με ενδιάμεσες αναλογίες (70:30) που έχουν παρασκευαστεί, χαρακτηριστεί και δημοσιευθεί στο παρελθόν. Όλα τα νανοσύνθετα παρασκευάστηκαν με απόθεση ανατάση στους επιμήκεις κρυστάλλους αλλοϋσίτη χρησιμοποιώντας μία μέθοδο διαλύματος- πυκτώματος σε υδροθερμική επεξεργασία στους 180 °C. Η ορυκτολογική ανάλυση, η μορφολογία των κρυστάλλων και οι φυσικές ιδιότητες προσδιορίστηκαν με τη χρήση περιθλασιμετρίας ακτίνων Χ, ηλεκτρονικού μικροσκοπίου σάρωσης, υπέρυθρης φασματοσκοπίας μετασχηματισμού κατά Fourier και προσδιορισμός της ειδικής επιφάνειας με τη μέθοδο BET. Η προετοιμασία όλων των νανοσύνθετων οδήγησε στηεπιθυμητή καλή διασπορά των κρυστάλλων ανατάση πάνω στις επιφάνειες των κρυστάλλων του αλλοϋσίτη. Από την υπέρυθρη φασματοσκοπία μετασχηματισμού κατά Fourier προσδιορίστηκε ο σχηματισμός δεσμών υδρογόνου μεταξύ του ανατάση και των εξωτερικών επιφανειών του αλλοϋσίτη. Μετά την επεξεργασία όλα τα νανοσύνθετα εμφάνισαν κυρίων μεσοπόρους μεγέθους περίπου 5.7nm και υψηλή ειδική επιφάνεια. (EL)
The synthesis as well as the characterization of small-sized TiO2 particles supported on Halloysite are presented. Hallloysite from Utah, USA as well as from Limnos, island Greece, were used to synthesize two nanocomposites for each halloysite with TiO2 to halloysite weight ratios of 80: 20 and 60:40 and compare with published data of well formed nanocomposites of intermediate proportion (70-30) that were previously studied. All nanocomposites were prepared by deposition of anatase (TiO2) on the halloysite tubes using a sol–gel method under hydrothermal treatment at 180 °C. Phase composition, particle morphology and physical properties of these samples were characterized using X-Ray Diffraction (XRD), Scanning Electron Microscopy (SEM), Attenuated Total Reflection using Fourier Transform Infrared spectroscopy (ATR-FTIR) and N2 surface area analysis by BET. Preparation of all halloysite–TiO2 nanocomposites led to the anticipated good dispersion of anatase particles on halloysite surfaces. ATR-FTIR results revealed the formation of hydrogen bonding between anatase and the outer surfaces of halloysite tubes. All halloysite-TiO2 nanocomposites largely showed interparticle mesopores of about 5.7nm and high SSAs. (EN)
info:eu-repo/semantics/article
info:eu-repo/semantics/publishedVersion
φωτοκατάλυση (EL)
Ανατάσης (EL)
αργιλικά ορυκτά (EL)
Photocatalytic activity (EN)
Anatase (EN)
clay minerals (EN)
Ελληνική Γεωλογική Εταιρεία
Δελτίο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας
Petrology and Mineralogy
Δελτίο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας
Αγγλική γλώσσα
2013-12-02
https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/geosociety/article/view/11016
Geological Society of Greece (EN)
0438-9557
2529-1718
Δελτίο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας; Τόμ. 47 Αρ. 1 (2013): Διεθνές Συνέδριο "Έρευνα και Εκμετάλλευση Ορυκτών Πόρων"; 407-415 (EL)
Bulletin of the Geological Society of Greece; Vol. 47 No. 1 (2013): International Congress "Exploration and Exploitation of Mineral Resources"; 407-415 (EN)
https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0
Copyright (c) 2013 D. Papoulis, S. Komarneni, D. Toli, D. Panagiotaras, S. Bakalis (EN)



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.