Τα τελευταία 150 χρόνια, τα όριατων αποκαλούμενων "τυπικών" γεωχρονολογικών/ χρονοστρωματογραφικών ενοτήτων καθορίζονταν από τους διάφορους ερευνητές της γεωλογίας με γεωιστορικά συμβάντα και ποικίλους τρόπους. Αυτή η έλλειψη τυποποιήσεως κατέστησε ουσιαστικά αδύνατο τον συσχετισμό σε παγκόσμια κλίμακα. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η πρόοδος στις τεχνικές πεδίου και εργαστηρίων, στις μελέτες των ραδιενεργών και σταθερών ισοτόπων, η βελτιωμένη αξιολόγηση των απολιθωμένων αρχείων, η αξιολόγηση παλαιομαγνητικών δεδομένων και η εφαρμογή τής κυκλοοτρωματογραφίας, βελτίωσαντηνποιότητατων δεδομένων και συνέβαλαν πολύ στον ακριβή καθορισμό τής Διεθνούς Χρονοοτρωματογραφικής Κλίμακας, εισάγοντας νέες υποδιαιρέσεις και καθορίζοντας τα όρια των γεωλογικών περιόδων. Συνθέτοντας τις σημαντικότερες συνεισφορές που προκύπτουν από αυτές τις νέες προσεγγίσεις κατά τη συνεδρίαση της Διεθνούς Ενώσεως Στρωματογραφίας, το 2004, 38 ειδικοί, υπό την προεδρία του F.M. Gradstein, από το Πανεπιστήμιο του Όσλο, συζήτησαν τις αναθεωρήσεις που προκύπτουν από τα νέα στοιχεία και προέβαλαν την πιο πρόσφατη έκδοση της Γεωλογικής Κλίμακας 2004. Στην αναθεωρημένη Γεωλογική Κλίμακα, επιλέχθηκαν ανάμεσα στις πολλές μεθόδους που υπάρχουν, για την συγκρότηση της, αυτές που παρέχουν τις πιο αξιόπιστες πληροφορίες. Η τελευταία Γεωλογική Κλίμακα, η οποία ενσωματώνει σημαντικές αλλαγές, βασίζεται στην εφαρμογή της έννοιας του Παγκόσμιου Στρωματότυπου και Απόλυτου Ορίου. Σχεδόν πενήντα Παγκόσμιοι Στρωματότυποι με Απόλυτα Όρια έχουν εγκριθεί μέχρι σήμερα. Αν και έχουν γίνει τεράστιες προσπάθειες για τη δημιουργία μιας πιο πλήρους Γεωλογικής Κλίμακας, χρειάζεται ιδιαίτερη επιμονή για την υποστήριξη μιας ιδανικής κλίμακας, που θα έχει τη συναίνεση ολόκληρης της Γεωλογικής Κοινότητας.
(EL)
In the last 150 years, the limits of the so called "formal" geochronological/ chronostratigraphical units were determined by several rock researchers using geohistorical events in several ways. The lack of standardisation made them useless for a global scale correlation. During the last two decades, the development of the field and laboratories techniques, the studies of radiogenic and stable isotopes, the improved evaluation of fossil files, the evaluation of paleomagnetic data and the application of cyclostratigraphy, improved the quality of data and contributed to the creation of the most upto-date International Chronostratigraphic Scale, including new subdivisions and determination of the boundaries of geological periods. The compiled New Geological Time Scale GTS 2004 integrates the most recent results of these new methods and was constructed by the International Union of Stratigraphy (ICS), in 2004, presiding F.M. Gradstein, from the University of Oslo, along with 38 other specialists. The new revised Geological Scale encompasses selected new methods that provide the most reliable information. The last Geological Time Scale incorporates important changes and is based on the application of the Global boundary Stratotype Section and Point (GSSP). Almost 50 GSSP have been defined up to now. Despite the enormous efforts for the construction of the most complete Geological Time Scale, a modified version needs the support and consent of the entire geological science community.
(EN)
Geological Society of Greece
