Τα οπτικά προβλήματα και συγκεκριμένα η τύφλωση εξετάζονται συνήθως στον χώρο της ιατρικής από βιολογική σκοπιά, χωρίς να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στις πιθανές ψυχολογικές και κοινωνικές συνέπειες της τύφλωσης. Επιπλέον, η εξέταση της οπτικής αντίληψης ιδίως στην Ελλάδα τείνει να πραγματοποιείται από τους ιατρούς με τρόπο που δεν λαμβάνει υπόψη της την ψυχολογική της διάσταση. Η εργασία αυτή είναι μια προσπάθεια να διευρύνουμε τους αντιληπτικούς μηχανισμούς της όρασης υπό την σκοπιά της ψυχολογίας. Εξετάζονται συνδέσεις μεταξύ ψυχολογικών και οπτικών διαταραχών και αναφέρονται πιθανές ερμηνείες. Εν συνεχεία μελετάμε τις ψυχολογικές επιπτώσεις της μερικής και της ολικής απώλειας και αναφερόμαστε σε πιθανές εφαρμογές παροχής φροντίδας σε ολιστικό επίπεδο.
(EL)
University of Patras
