Η εικόνα της Ειδομένης είναι βαθιά χαραγμένη στην μνήμη όλων μας. Ήταν το αποτέλεσμα ενός «ντόμινο» σφραγίσματος των συνόρων, που σταδιακά οδήγησε στο κλείσιμο του «Βαλκανικού διαδρόμου». Ο εν λόγω διάδρομος αποτέλεσε τα τελευταία χρόνια στα μάτια των μεταναστών, τον «παράδεισο» των χωρών του αναπτυγμένου ευρωπαϊκού βορά. Το σύγχρονο φαινόμενο του μεταναστευτικού προβλήματος που απασχολεί έντονα τόσο την Ελλάδα όσο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελεί ένα θέμα που εκτιμάται ότι θα παραμείνει στο προσκήνιο τα επόμενα χρόνια και συνδέει άμεσα τα ζητήματα ασφαλείας, τα οποία αποτελούν καθοριστικό παράγοντα διαμόρφωσης εξωτερικής πολιτικής. Από τη μία λοιπόν, έχουμε τα κράτη που για να πετύχουν το μέγιστο αποτέλεσμα οδηγούνται σε μία προσπάθεια συνεργασίας, ενώ από την άλλη, ο εγκλωβισμός τόσο μεγάλου αριθμού ανεπιθύμητων ανθρώπων, οδηγεί σε διαμόρφωση διαφορετικών εθνικών «ξενοφοβικών» πολιτικών, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα το διχασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε ποιο βαθμό συνδέεται το μεταναστευτικό πρόβλημα με τα ζητήματα ασφαλείας που διαφαίνεται ότι θα προκύψουν. Πως μπορούν αυτά να διαμορφώσουν την εξωτερική πολιτική των κρατών; Είναι έτοιμη η ολιστική και σταθερή πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Σκοπός της εργασίας, είναι ο προβληματισμός του αναγνώστη για τα παραπάνω ζητήματα αλλά και η υποβολή κάποιων προτάσεων για το πως μπορούμε με συντονισμένες ενέργειες, να προβούμε στην ώσμωση των μεταναστευτικών ροών, ώστε να περιορισθούν ενδεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα σε ζητήματα ασφαλείας.
