Τα μέταλλα κατέχουν σημαντική θέση εξαιτίας της αφθονίας, της ποικιλίας και των μοναδικών ιδιοτήτων του μεταλλικού τους δεσμού. Είκοσι τέσσερα από τα 26 εν αφθονία μέταλλα του φλοιού της γης είναι μέταλλα, με εξαίρεση 2 μη-μεταλλικά στοιχεία, οξυγόνο και πυρίτιο, τα οποία υπερτερούν σε ποσότητα. Τα δυο ποιο άφθονα μεταλλικά στοιχεία, σίδηρος (5.0%) και αλουμίνιο (8.1%) είναι τα ποιο συχνά χρησιμοποιούμενα μέταλλα στις κατασκευές.
Ο σίδηρος είναι το ποιο συχνά χρησιμοποιούμενο μέταλλο , εν μέρη επειδή τα μεταλλεύματα που περιέχουν σίδηρο απαιτούν μικρότερο πόσο ενέργειας για την αποκομιδή του σε σχέση με το αλουμίνιο, αλλά και εξαιτίας των εξαιρετικών μηχανικών ιδιοτήτων που παρουσιάζουν τα κράματα του. Τα υπόλοιπα μέταλλα σε συχνότητα είναι : ασβέστιο (3.6%), μαγνήσιο (2.1%), τιτάνιο (0.63%), μαγγάνιο (0.10%), χρώμιο (0.037%), ζιρκόνιο (0.026%), νίκελ (0.020%), βανάδιο (0.017%), χαλκός (0.010%), ουράνιο (0.008%), βολφραίμιο (0.005%), ψευδάργυρος (0.004%), μόλυβδος (0.002%), κοβάλτιο (0.001%), και βηρύλλιο (0.001%).
Το κόστος των μέταλλων επηρεάζεται από την πληθώρα του, αλλά και από δευτερεύοντες παράγοντες όπως τα κόστη εξόρυξης / κατεργασίας αλλά και την υποκειμενική τους άξια. Το απλό ατσάλι και ο χυτοσίδηρος, ανθρακούχα κράματα σιδηρού αποτελούν τα πλέον συμφέροντα από άποψη κόστους για μηχανικές κατασκευές.
Η ποικιλία των μεταλλικών ιδιοτήτων είναι μοναδική ανάμεσα στα υλικά. Αυτή προκύπτει από τον μεταλλικό δεσμό, στον οποίο τα
