Νέες Τεχνολογίες (Υλικά – Θερμικές Κατεργασίες)

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΤΕΙ) Δυτικής Μακεδονίας
Αποθετήριο :
@νάκτησις
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2005 (EL)

Νέες Τεχνολογίες (Υλικά – Θερμικές Κατεργασίες)

Κοκότης, Πέτρος

Τα μέταλλα κατέχουν σημαντική θέση εξαιτίας της αφθονίας, της ποικιλίας και των μοναδικών ιδιοτήτων του μεταλλικού τους δεσμού. Είκοσι τέσσερα από τα 26 εν αφθονία μέταλλα του φλοιού της γης είναι μέταλλα, με εξαίρεση 2 μη-μεταλλικά στοιχεία, οξυγόνο και πυρίτιο, τα οποία υπερτερούν σε ποσότητα. Τα δυο ποιο άφθονα μεταλλικά στοιχεία, σίδηρος (5.0%) και αλουμίνιο (8.1%) είναι τα ποιο συχνά χρησιμοποιούμενα μέταλλα στις κατασκευές. Ο σίδηρος είναι το ποιο συχνά χρησιμοποιούμενο μέταλλο , εν μέρη επειδή τα μεταλλεύματα που περιέχουν σίδηρο απαιτούν μικρότερο πόσο ενέργειας για την αποκομιδή του σε σχέση με το αλουμίνιο, αλλά και εξαιτίας των εξαιρετικών μηχανικών ιδιοτήτων που παρουσιάζουν τα κράματα του. Τα υπόλοιπα μέταλλα σε συχνότητα είναι : ασβέστιο (3.6%), μαγνήσιο (2.1%), τιτάνιο (0.63%), μαγγάνιο (0.10%), χρώμιο (0.037%), ζιρκόνιο (0.026%), νίκελ (0.020%), βανάδιο (0.017%), χαλκός (0.010%), ουράνιο (0.008%), βολφραίμιο (0.005%), ψευδάργυρος (0.004%), μόλυβδος (0.002%), κοβάλτιο (0.001%), και βηρύλλιο (0.001%). Το κόστος των μέταλλων επηρεάζεται από την πληθώρα του, αλλά και από δευτερεύοντες παράγοντες όπως τα κόστη εξόρυξης / κατεργασίας αλλά και την υποκειμενική τους άξια. Το απλό ατσάλι και ο χυτοσίδηρος, ανθρακούχα κράματα σιδηρού αποτελούν τα πλέον συμφέροντα από άποψη κόστους για μηχανικές κατασκευές. Η ποικιλία των μεταλλικών ιδιοτήτων είναι μοναδική ανάμεσα στα υλικά. Αυτή προκύπτει από τον μεταλλικό δεσμό, στον οποίο τα

Thesis
NonPeerReviewed

Μεταλλουργία - Βιομηχανία και εμπόριο
Τεχνολογικές καινοτομίες


Ελληνική γλώσσα

2005


cc_by_nc_nd



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.