Επεξεργασία και εμφιάλωση επιτραπέζιου νερού "ΞΙΝΟ ΝΕΡΟ" και εφαρμοζόμενο σύστημα διασφάλισης ποιότητας για την υγεία και ασφάλεια του καταναλωτή

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΤΕΙ) Δυτικής Μακεδονίας
Αποθετήριο :
@νάκτησις
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2012 (EL)

Επεξεργασία και εμφιάλωση επιτραπέζιου νερού "ΞΙΝΟ ΝΕΡΟ" και εφαρμοζόμενο σύστημα διασφάλισης ποιότητας για την υγεία και ασφάλεια του καταναλωτή

Ρίζου, Παναγιώτα

Η έλλειψη νερού, η κακή ποιότητα του, αλλά και νέες καταναλωτικές συνήθειες έχουν αυξήσει κατακόρυφα την κατανάλωση του εμφιαλωμένου νερού. Σε παγκόσμιο επίπεδο διακινούνται 89 δισεκατομμύρια λίτρα εμφιαλωμένου νερού που κοστίζουν 22 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 59% του εμφιαλωμένου νερού που διακινείται παγκοσμίως, είναι καθαρισμένο, επεξεργασμένο νερό, που προέρχεται από επιφανειακές ή υπόγειες πηγές (ποτάμια, λίμνες, γεωτρήσεις, το δίκτυο ύδρευσης) κι έχει υποστεί επεξεργασία και καθαρισμό, ώστε να είναι κατάλληλο για κατανάλωση. Το υπόλοιπο 41% είναι φυσικό μεταλλικό νερό και προέρχεται από υπόγειες πηγές µε σταθερή σύσταση μεταλλικών στοιχείων ή νερό πηγών, που προέρχεται από νερά προστατευόμενα από κινδύνους ρύπανσης ή μόλυνσης. Σε κάποιες χώρες, η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού αυξάνεται κατακόρυφα τα τελευταία τριάντα χρόνια λόγω της αλλαγής συνηθειών: οι κάτοικοι των μεγαλουπόλεων αλλά και οι τουρίστες συνηθίζουν να εμπιστεύονται περισσότερο το εμφιαλωμένο νερό σε σχέση µε το νερό των δικτύων ύδρευσης. Σε άλλες χώρες, κυρίως αναπτυσσόμενες, η κακή ποιότητα του πόσιμου νερού αναγκάζει τους πολίτες να καταφεύγουν σε εμφιαλωμένο συνήθως επεξεργασμένο και όχι φυσικό μεταλλικό νερό, για να καλύπτουν τις ανάγκες τους σε πόσιμο νερό.

Thesis
NonPeerReviewed

Καταναλωτές - Προστασία
Ποιοτικός έλεγχος
Πόσιμο νερό - Εμφιάλωση και εμπόριο


Ελληνική γλώσσα

2012


cc_by_nc_nd



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.