Η ηχώ των «Αγανακτισμένων»

Η ηχώ των «Αγανακτισμένων»

ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ ΠΑΣΧΟΣ

Η ηχώ των «Αγανακτισμένων» Υπάρχουν λογιών λογιών «Αγανακτισμένοι». Υπάρχουν οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα, oncos υπάρχουν και οι δημόσιοι υπάλληλοι τα επιδόματα των οποίων περικόπτονται. Δεν υπάρχουν συνταξιούχοι ετών 70, αλλά υπάρχουν συνταξιούχοι ετών 50, που διαμαρτύρονται γιατί μειώθηκαν οι συντάξει όσων πέτυχαν το όνειρο πριν από τα εξήντα. Επειδή ακριβίκ το κίνημα των «Αγανακτισμένων» δεν είναι μορφοποιημένο, γι' αυτό και εμφανίζονται λογιών λογιών εκμεταλλευτέε Tns αγανάκτησα. Υπάρχουν για παράδειγμα οι ακροδεξιοί θεωρητικοί τα αγανάκτησα, οι οποίοι βλέπουν στην κρίση και στο Μνημόνιο την υλοποίηση των καταχθόνιων σχεδίων όλα τα οικουμένα για την άλωση του έθνουε. Είναι οι ίδιοι που τη δεκαετία του '90 διαπίστωσαν ότι n Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε για να πνιγούν ο ελληνιοτκκ και n ορθοδοξία από τα μουσουλμανικά τόξα και έβλεπαν τα σημάδια τα επερχόμενα Αποκάλυψα, είτε στα βιβλία τα απογραφές Του Παςχου Μανδραβελη ιστορίαε είτε στην τοποθέτηση τα κ. Δραγώνα στο υπουργείο Παιδείαε. Υπάρχουν μετά οι αριστεροί «Αγανακτισμένοι», που θα ακολουθήσουν κάθε κίνημα ή έστω μια πορεία με σκοπό να γίνουν πρωτοπορία. Αυτοί βλέπουν την κρίση και το Μνημόνιο eos την Αποκάλυψη του υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού, που προσπαθεί να πνίξει τα κεκτημένα· από το ποσοστό κέρδουε 35% των φαρμακοποιών, μέχρι τα οδοιπορικά των 65.000 ευρώ των συνδικαλιστών τα ΔΕΗ. Και αυτοί όλα τα προηγούμενα χρόνια έβλεπαν το 666 του Θηρίου είτε στην ιδιωτικοποίηση τα Ολυμπιακήε είτε στην αλλαγή του άρθρου 16 του Συντάγματοε. Χάρηκαν πάνω απ' όλους για το κίνημα των «Αγανακτισμένων», διότι βρήκαν λόγο ύπαρξα: τι σόι πρωτοπορία είσαι, αν δεν υπάρχει κίνημα; Ολοι οι παραπάνω είναι κατά τα σπάταλα του Δημοσίου, αλλά -npos Θεού! - δεν πρέπει να κλείσει κανένα σχολείο (υπέρτατο αγαθό n Παιδεία), ούτε να συγχωνευτεί κανένα νοσοκομείο (n υγεία του λαού), να μην κλείσει κανέvas δημόσιοε οργανισμό5 (στην αιωνιότητα όλοι έχουν αναπτυξιακή προοπτική), να μη φύγει κανέναε από το Δημόσιο (αυτοί, εν αντιθέσει με tous απολυμένους του ιδιωτικού τομέα, δεν θα ξέρουν τι να κάνουν) και φυσικά όλοι να συνταξιοδοτούνται εκεί γύρω στα πενήντα (πόσα χρόνια θα δουλεύουμε;). Μετά υπάρχουν και οι «Αγανακτισμένοι» των ΜΜΕ. Αυτοί προηγήθηκαν της πλατείαε Συντάγματοε και θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν n διαρκήε επανάσταση τα αγανάκτησα. Είναι οι ίδιοι που όλα τα προηγούμενα χρόνια αγανακτούσαν επειδή το Kp0Tos δαπανούσε λίγα και τώρα φωνασκούν γιατί δαπάνησε πολλά. Ειδίκευσή tous, n υιοθέτηση κάθε ιανήματοε και κάθε «δίκαιου αιτήματοε». Εκλαψαν για tous συμβασιούχου5 που το κράτοε ήθελε να πετάξει στον δρόμο· για τη λίστα φαρμάκων που απέκλειε τα ακριβά σκευάσματα· για tous αγρότεε που πάντα χρειάζονταν λίγο παραπάνω επιδοτήσει από αυτές που έπαιρναν για τον αξονικό τομογράφο στο νοσοκομείο τα Ανω Ραχούλαε. Εχυσαν δάκρυα για το κράτοε που δεν είχε εκχιονιστικό στην Καλαμάτα και φέτος χύνουν περισσότερα δάκρυα για το κράτοε που δεν έχει λεφτά. Τώρα είναι αγανακτισμένοι για δύο πράγματα· αναλόγωε τα cbpas ή του καλεσμένου tous. Αγανακτούν «γιατί n κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε», και αγανακτούν γιατί «παίρνει τόσα αντιλαϊκά μέτρα που κάνουν τον κόσμο να αγανακτεί». pmandravelisgikathimerini. gr Η ηχώ των «Αγανακτισμένων» Του Παςχου Μανδραβελη

ΑΡΘΡΑ

ΠΑΙΔΕΙΑ

Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Ψηφιακό Αποθετήριο Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

'Αρθρα ελληνικών εφημερίδων για την παιδεία

2011-06-07

2011-06-07T07:30:15Z

http://hdl.handle.net/10329/974

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ