Ο χώρος του σχολείου διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη μάθηση και στην ανάπτυξη του παιδιού. Η συνεργατική διδασκαλία και μάθηση διευκολύνει και ενισχύει την ανάπτυξη αλληλεπιδραστικών σχέσεων μεταξύ των παιδιών και τους παρέχει τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες, μέσα από συνεργατικές διαδικασίες, να διαμορφώνουν το χώρο και να τον προσαρμόζουν στις επιθυμίες τους και στις ανάγκες της εκπαιδευτικής διαδικασίας.Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να αναδείξει τη σημασία της ενεργής συμμετοχής των παιδιών στην αναδιαμόρφωση του χώρου, τη μετατροπή του σε εξελισσόμενο υλικό πεδίου αγωγής και τη συμβολή του στη μάθηση και ανάπτυξη των παιδιών.Η παρούσα έρευνα ήταν έρευνα δράση και εφαρμόστηκε σε νηπιαγωγεία. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν ήταν ιδιαίτερα σημαντικά. Τα παιδιά αναδείχθηκαν σε πρωταγωνιστές στη σχέση τους με το χώρο καθώς τον διαμορφώνανε κατάλληλα για να εξυπηρετεί τις δράσεις τους στη μικρή αλλά και στη μεγάλη ομάδα. Ο χώρος απέκτησε την ιδιότητα της ευελιξίας καθώς μέσα από τη συχνή αναδιοργάνωσή του, που γινόταν με πραγματικές ή συμβολικές αλλαγές, συνδεόταν με τη μάθηση, τις ανάγκες και τις επιθυμίες των παιδιών. Η μετατροπή του χώρου σε εξελισσόμενο υλικό πεδίο αγωγής συνδέθηκε με την αύξηση των θετικών αλληλεπιδράσεων, την εμφάνιση της ευχαρίστησης στην εκπαιδευτική διαδικασία, την ανάπτυξη στοιχείων δημιουργικότητας και την κατάκτηση των γνωστικών στόχων του προγράμματος.
(EL)
School environment plays an important role both in learning and in child development. A learning environment must seek to promote learning as a dynamic activity as well as to support cooperation. Through semantic mutations, the child overturns the topological relationships that exist in space and givesthem new subjective meanings connecting them wit h his/her activity, creating new places.Cooperative teaching and learning facilitates and encourages the development of interactive relationships among children; through collaborative processes, it provides them with possibilities and opportunities to shape the space and adapt it to the wishes and needs of the educational process.The purpose of this study is to highlight firstly, the importance of active participation of children in the re-planning of space, secondly, its conversion into an evolving material field of education and thirdly, its contribution to children’s learning and development.The present study, which lasted for four months, was action research and took place in four kindergarten classes, with a sample of 81 children. The data collection tools were an observation guide, a semi-structured interview guide for children, a questionnaire and a photo shoot. What was used for the data analysis was the method of qualitative content analysis.The results were quite remarkable. Children emerged as protagonists in their relationship with space as they were able to arrange it appropriately in order to serve their actions both within the small and the large group. Space acquired the distinctive quality of flexibility, as through its continuous re-planning, which was made with real or symbolic changes by the child during the educational process, it was associated with learning and the child’s needs and desires. The conversion of space into an evolving material field of education was associated with an increase of positive interactions, as well as with the concept of pleasure within the educational process, the development of the element of creativity and the conquest of the cognitive objectives of the program.
(EN)
Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΤΕΠΑΕ)/Α.Π.Θ.
