Από την παλαιολιθική εποχή, ο άνθρωπος επινόησε την αναπαράσταση του γεωγραφικού χώρου. Αποτύπωσε σε απεικονίσεις το εγγύς και το ευρύτερο περιβάλλον του, στην προσπάθειά του να «τιθασεύσει» το γεωγραφικό χώρο, με αποτέλεσμα να επινοήσει τους χάρτες. Χαρακτηριστικό είναι πως η επιλογή χαρακτηριστικών του τρισδιάστατου γεωγραφικού χώρου και η παρουσίαση τους µέσω συµβόλων σε δύο διαστάσεις είναι µια αφαιρετική διαδικασία αρκετά προωθημένη για τον πρωτόγονο ανθρώπινο νου, ωστόσο, οι πρώτοι χάρτες πρέπει να εµφανίστηκαν πριν από τη γραφή, έτσι όπως τουλάχιστο προκύπτει από μαρτυρίες ταξιδιωτών που ήρθαν σε επαφή µε πρωτόγονους λαούς που ζωγράφιζαν χάρτες χωρίς να έχουν ανακαλύψει τη γραφή. Σύμφωνα με αυτές τις μαρτυρίες, όταν ζητούσαν οι περιηγητές κατευθύνσεις, η συνήθης αντίδραση των ιθαγενών ήταν να χαράξουν µε ξύλο το σκίτσο της στο έδαφος και να προσθέσουν κλαδάκια και πετραδάκια για να δείξουν θέσεις. Η δημιουργία επομένως του χάρτη, είναι απόρροια της έµφυτης τάσης του ανθρώπου να επικοινωνήσει µε τους συνανθρώπους του. Εξελικτικά, η ανάγκη και η χρησιµότητα των χαρτών έγινε αντιληπτή πρώτα από τους εξερευνητές, τους ναυσιπλόους, και τους στρατιωτικούς και πολύ αργότερα από τους πολιτικούς (Raisz, 1948: xi-xii).
Στην παρούσα εργασία με θέμα «Περιγραφή Τοπογραφικών οργάνων για τη μέτρηση μηκών, γωνιών και υψομέτρων» θα παρουσιαστούν σε σειρά κεφαλαίων τα στάδια της επιστήμης της τοπογραφίας και τα χαρακτηριστικά της. Ειδικότερα, στο 1ο κεφάλαιο γίνεται μια ιστορική αναδρομή της επιστήμης της τοπογραφία από την αρχαιότητα ως της μέρες μας και θα αναλυθούν τα συστήματα αναφοράς – προβολών με ειδική αναφορά σε αυτά που αξιοποιούνται στον ελλαδικό χώρο. Στο 2ο κεφάλαιο αναφερόμαστε στις μονάδες μέτρησης της τοπογραφίας, ενώ στο 3ο κεφάλαιο αναπτύσσονται τα στοιχεία θεωρίας σφαλμάτων. Το 4ο κεφάλαιο πραγματεύεται τα τρία θεμελιώδη προβλήματα της τοπογραφίας και τέλος, το 5ο κεφάλαιο αναλύει τα τοπογραφικά όργανα μέτρησης μέσω παραδειγμάτων. Ακολουθεί η ενότητα των συμπερασμάτων στην οποία εκτός από την συνοπτική αναφορά των όσων παρουσιάσστηκαν θα αναφερθεί γενικότερα στο μέλλον της τοπογραφίας προτείνοντας κάποιους νέους τρόπους προσέγγισης που συνάδουν με τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Σε αυτό το σημείο κρίνεται σκόπιμο να αναφέρουμε ότι για τη συγγραφή της εργασίας αξιοποιήθηκε υλικό από Πανεπιστημιακές σημειώσεις του μαθήματος της Τοπογραφίας και της Γεωδαισίας, όπως επίσης και εργασίες προπτυχιακού, μεταπτυχιακού και διδακτορικού επιπέδου. Ο κύριος λόγος αξιοποίησης των φοιτητικών εργασιών και των Πανεπιστημιακών σημειώσεων σχετίζεται με την έλλειψη διαφόρων οργάνων από Εργαστήριο Γεωδαισίας & Πληροφορικής των Γεωεπιστηµών του Πανεπιστημίου Χανίων. Θεωρήθηκε σκόπιμο, προκειμένου να μην υπάρχουν παραλείψεις στα διάφορα όργανα να χρησιμοποιηθεί το ήδη υπάρχον καταγεγραμμένο υλικό.
(EL)
Since the Paleolithic era, man has devised the representation of the geographical area. He depicted his immediate and wider surroundings in his attempt to "tame" the geographical space, and devised the maps. Characteristically, selecting three-dimensional geographic features and presenting them through two-dimensional symbols is an abstraction process well advanced for the primitive human mind, however, the first charts must have appeared before writing, as at least as a result of testimonies travelers who came into contact with primitive peoples who painted maps without having discovered the writing. According to these testimonies, when the tourists were asking for directions, the native's usual reaction was to carve the sketch with the wood on the ground and add twigs and stones to show positions. The creation of the map, therefore, is the result of man's inherent tendency to communicate with his fellow human beings. Evolutionally, the need and usefulness of the maps was first perceived by explorers, navy, and military and much later by politicians (Raisz, 1948: xi-xii). In this paper entitled "Description of topographic instruments for the measurement of lengths, angles and altitudes", the stages of topography science and its characteristics will be presented in a series of chapters. In particular, chapter 1 presents a historical overview of the science of topography from antiquity to the present day and will analyze the reference-projection systems with special reference to those that are used in Greece. In Chapter 2, we refer to units of measurement of topography, while in Chapter 3 we develop the theory of errors. The 4th chapter deals with the three fundamental problems of topography and finally, chapter 5 analyzes the topographic measuring instruments by means of examples. The following is the unity of the conclusions in which, in addition to the summary of what has been presented, will be mentioned more generally in the future of topography proposing some new ways of approach that are in line with the contemporary reality.
At this point, it is worth mentioning that for the writing of the paper, material from University notes of the course of Topography and Geodesy, as well as undergraduate, postgraduate and doctoral courses. The main reason for the use of student papers and university notes is related to the lack of various instruments by the Laboratory of Geodesy and Informatics of the Geosciences of the University of Chania. It was considered appropriate, in order to avoid omissions in the various institutions to use the already existing recorded material.
(EN)
