Σκοπός της μελέτης ήταν να εξετάσει το αναπτυξιακό προφίλ του αφηγηματικού λόγου των παιδιών προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Αξιολογήθηκαν οι δεξιότητες παραγωγής ελεύθερης αφήγησης και οι δεξιότητες αναδιήγησης 237 παιδιών, 4-5, 5-6 και 6-7 ετών, από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Ακόμα, εξετάστηκε εάν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των δύο δεξιοτήτων αφηγηματικού λόγου. Ταυτόχρονα, μελετήθηκε κατά πόσο τα αναπτυξιακά επίπεδα (ονοματοθεσία, παράθεση, σύνδεση, αλληλουχία, αφήγηση) που προτείνονται από το μοντέλο των Stadler και Ward (2005), μπορούσαν να αναδειχθούν στο συγκεκριμένο δείγμα. Μέσω τεσσάρων εικονογραφημένων ιστοριών, συλλέχθηκαν αφηγήσεις που στην συνέχεια απομαγνητοφωνήθηκαν, κωδικοποιήθηκαν και βαθμολογήθηκαν ως προς τη μικροδομή και τη μακροδομή τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι αφηγηματικές δεξιότητες των παιδιών βελτιώθηκαν με την ηλικία τόσο ως προς την ελεύθερη αφήγηση όσο και ως προς την αναδιήγηση. Ωστόσο, τα παιδιά όλων των ηλικιακών ομάδων είχαν καλύτερες επιδόσεις στη δοκιμασία της αναδιήγησης συγκριτικά με τη δοκιμασία της ελεύθερης αφήγησης. Επίσης, τα αποτελέσματα ανέδειξαν διαφορές στις επιδόσεις σε σχέση με το φύλο, με τα κορίτσια να εμφανίζουν καλύτερες επιδόσεις από τα αγόρια. Τέλος, βρέθηκε στατιστικώς σημαντική συσχέτιση μεταξύ των επιδόσεων των παιδιών στην αναδιήγηση και στην ελεύθερη παραγωγή. Τα αποτελέσματα συζητούνται σε σχέση την αξιοποίησή τους στην εκπαιδευτική πράξη.
(EL)
The aim of the study was to investigate the developmental path of narrative skills of preschool and primary school children. Two hundred thirty seven Greek-speaking children from various regions of Greece participated in the study. They were separated in three age groups: 4-5, 5-6 and 6-7 years old. Retelling and narrative production skills were evaluated. Correlations between the two narrative skills were investigated. Four illustrated stories were used (two stories for retelling and two stories for narrative production).Children’s narratives were collected and transcribed from the recordings. Then, narratives were coded and assessed according to certain criteria: microstructure/ cohesion (conjunction and lexical cohesion) and macrostructure/ coherence (story grammar and temporal sequencing of actions and events). The findings revealed that narratives of older children tended to be better according to the story structure criteria in comparison to narratives produced by younger children. In addition, the qualitative analysis of children’s narratives demonstrated the different narrative levels (labeling, listing, connecting, sequencing and narrating) proposed by Stadler and Ward (2005). Children of all age groups performed better in retelling test compared to narrative production test. The results also revealed differences in performance in relation to gender (girls performed better than boys). Finally, a statistically significant correlation between children’s performance in retelling and narrative production skills was found. The results are discussed in terms of theoretical models of narrative abilities. Implications for research, theory and educational purposes are also discussed.
(EN)
Εργαστήριο Παιδαγωγικών Ερευνών και Εφαρμογών (ΕΠΕΕ) του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Κρήτης
