Εισαγωγή: Το μεταβολικό σύνδρομο (ΜΣ) είναι μία πολυπαραγοντική παθοφυσιολογική κατάσταση με ποικίλες δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία. Βασικές συνιστώσες του ΜΣ φαίνεται πως επιδρούν στις συγκεντρώσεις πλάσματος αμινοξέων και μεταβολιτών τους. Παράλληλα, η διαθεσιμότητα αμινοξέων στο πλάσμα συσχετίζεται ποικιλοτρόπως με τις διατροφικές συνήθειες. H πληθώρα των ερευνών της επιστημονικής κοινότητας σε αυτό το αντικείμενο, αντανακλά τη χρησιμότητα του εντοπισμού συσχετίσεων που επηρεάζονται και από τους δύο παράγοντες.Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης, ήταν η συσχέτιση του προφίλ αμινοξέων και μεταβολιτών τους στο πλάσμα με τις διατροφικές συνήθειες σε επίπεδο ομάδων τροφίμων και βαθμού υιοθέτησης της Μεσογειακής δίαιτας σε δείγμα ανδρών με μεταβολικό σύνδρομο ή χωρίς. Μεθοδολογία: Στη μελέτη συμμετείχαν 100 άνδρες με ή χωρίς μεταβολικό σύνδρομο. Έγινε αξιολόγηση των διατροφικών συνηθειών μέσω ημιποσοτικού ερωτηματολογίου συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων (FFQ) και του υπολογισμού του δείκτη βαθμού υιοθέτησης της μεσογειακής δίαιτας (MedDietScore). Επίσης έγινε κλινική αξιολόγηση και προσδιορισμός ανθρωπομετρικών χαρακτηριστικών. Το ΜΣ ορίστηκε σύμφωνα με τα κριτήρια της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τον Διαβήτη (IDF). Επιπλέον πραγματοποιήθηκαν αιμοληψίες σε φάση 12ωρης νηστείας και ο προσδιορισμός του προφίλ αμινοξέων – μεταβολιτών, που συμμετέχουν στον μεταβολισμό ομάδων ενός ατόμου άνθρακα, έγινε με τις μεθόδους αέριας και υγρής χρωματογραφίας διπλής φασματομετρίας μάζας (GC-MS/MS, LC-MS/MS). Το προφίλ αμινοξέων - μεταβολιτών των συμμετεχόντων αναλύθηκε στατιστικά με τη μέθοδο ανάλυσης σε κύριες συνιστώσες (Principal Component Analysis, PCA) από την οποία προέκυψαν τα κυρίαρχα μεταβολικά πρότυπα στο παρόν δείγμα.Αποτελέσματα: Το 56% των εθελοντών είχαν ΜΣ και το δείγμα είχε μέτρια προσκόλληση στη μεσογειακή δίαιτα. Από την PCA προέκυψαν 5 μεταβολικά πρότυπα, δυο από τα οποία συσχετίστηκαν με διατροφικές παραμέτρους σε μοντέλα πολλαπλής παλινδρόμησης μετά από διόρθωση για συγχυτικούς παράγοντες. Προέκυψε αρνητική συσχέτιση του μεταβολικού προτύπου που χαρακτηριζόταν από ολική ομοκυστεΐνη, κυσταθειονίνη, κρεατινίνη, τριμεθυλλοσυσίνη, μεθυλμαλονικό οξύ, προλίνη και κυνουρενίνη με τον δείκτη βαθμού υιοθέτησης της μεσογειακής δίαιτας στο συνολικό δείγμα (β = -0,068, p = 0,005) και στην υποομάδα χωρίς ΜΣ (β = -0,14, p = 0,001). Σε αυτή την υποομάδα παρατηρήθηκε επίσης αρνητική συσχέτιση αυτού του μεταβολικού προτύπου με την πρόσληψη γαλακτοκομικών χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά (β = -0,65, p = 0,03) και ψαριών / θαλασσινών (β = -1,25, p = 0,001) και θετική συσχέτιση του μεταβολικού προτύπου που χαρακτηριζόταν από αργινίνη, οξειδωμένη τριμεθυλαμίνη (ΤΜΑΟ), ορνιθίνη και μεθειονίνη με τα γαλακτοκομικά πλήρη σε λιπαρά (β = 0,31, p = 0,02 ), τη συνολική πρόσληψη δημητριακών (β = 0,12, p = 0,04 ), οσπρίων (β = 0,76, p = 0,03) και ελιών (β = 0,78, p = 0,03). Στην υποομάδα των ατόμων με ΜΣ δεν υπήρξε κάποια σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στα μεταβολικά πρότυπα και την κατανάλωση ομάδων τροφίμων ή τον βαθμό υιοθέτησης της ΜΔ.Συμπεράσματα: Στην ομάδα των ατόμων που δεν είχαν ΜΣ παρατηρήθηκαν συσχετίσεις ανάμεσα στις διατροφικές συνήθειες και στο μεταβολικό τους προφίλ που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Ωστόσο, στα άτομα με ΜΣ δεν παρατηρήθηκε κάποια αντίστοιχη συσχέτιση, γεγονός που μπορεί να οφείλεται στην πιθανή διαταραγμένη ρύθμιση της κυκλοφορίας των αμινοξέων στο πλάσμα τους.
.jpg){kind=logo}
Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
