This essay deals with the global energy and economic crises of 1973 and 1979. It is an effort to analyze and interpret these crises, and the impact they had on the Western world. The historical events that have given rise to these crises were the Arab-Israeli war of 1973 and the revolution in Iran against the Shah regime in 1978. These historical circumstances contributed to a series of chain reactions in the international economy. The prices of oil, the major form of energy of that period, rose sharply, production declined, inflation was soaring. The USA and European countries had to cope with energy crises by using measures for energy saving, making efforts on long-term energy planning, but also by diversifying their economic policies. The EC members were found to be unprepared for the oil shocks, demonstrating the inability to devise a common energy policy. In contrast, the United States of America, managed to cope with crises more effectively confirming once again their dominant position in the international economic and political system. The crises of 1973 and 1979, highlighted the important role of energy and ensuring of its flow to the western countries. The impact of the energy dependence of the world economy on oil seemed more obvious during the crises, indicating the importance of energy supply. It became clear that the use and management of energy resources impact the international political and economic system, decisively affecting the network of correlations between energy-dependent countries in the Western world.
Η εργασία αφορά τις μεγάλες παγκόσμιες ενεργειακές και οικονομικές κρίσεις του 1973 και του 1979. Έγινε προσπάθεια να αναλυθούν και να ερμηνευθούν οι κρίσεις αυτές, καθώς και οι επιπτώσεις που είχαν στο Δυτικό κόσμο. Tα ιστορικά γεγονότα που στάθηκαν αφορμές των κρίσεων ήταν ο Αραβοϊσραηλινός πόλεμος του 1973, και η επανάσταση στο Ιράν κατά του καθεστώτος του Σάχη το 1978. Οι συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες συνέβαλαν στη δημιουργία μιας σειράς από αλυσιδωτές αντιδράσεις στη διεθνή οικονομία. Οι τιμές του πετρελαίου, της κυριότερης τότε μορφής ενέργειας, αυξήθηκαν κατακόρυφα, η παραγωγή σημείωσε κάμψη, ο πληθωρισμός ανήλθε στα ύψη. Τα κράτη του Δυτικού κόσμου, οι ΗΠΑ, και οι χώρες της Ευρώπης, υποχρεώθηκαν να αντιμετωπίσουν τις ενεργειακές κρίσεις με μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας, με προσπάθειες μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού αλλά και με την διαφοροποίηση των οικονομικών πολιτικών τους. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα βρέθηκε ανέτοιμη απέναντι στα δυο πετρελαϊκά σοκ, καταδεικνύοντας την αδυναμία της να χαράξει κοινή ενεργειακή πολιτική. Στον αντίποδα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής , κατάφεραν να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις πιο αποτελεσματικά επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά την κυρίαρχη τους θέση στο διεθνές οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Οι κρίσεις του 1973 και του 1979, κατέδειξαν το σημαντικό ρόλο της ενέργειας και της διασφάλισης της απρόσκοπτης ροής της για τα σύγχρονα κράτη. Οι επιπτώσεις της ενεργειακής εξάρτησης της διεθνούς οικονομίας από το πετρέλαιο που φάνηκε πιο έντονα κατά τη διάρκεια των κρίσεων, κατέδειξαν τη σημασία του ενεργειακού εφοδιασμού. Έγινε σαφές πως η χρήση και διαχείριση των ενεργειακών πόρων επιδρά στο διεθνές πολιτικό και οικονομικό σύστημα επηρεάζοντας καθοριστικά το πλέγμα των συσχετισμών ανάμεσα στις εξαρτώμενες από την ενέργεια χώρες του Δυτικού κόσμου .
