Νεφελοκοκκυγία και άλλες ουτοπίες στην αρχαία Ελλάδα
(EL)
Πιζάνια, Γαλατιανή
aegean
Οι ανθρώπινες κοινωνίες υπήρξαν από πάντα προβληματικές και ατελείς, ως προς τη δομή και τις λειτουργιές τους. Η ύπαρξη αυτών των ατελειών οδήγησε πολλές φόρες στην αναζήτηση πρότυπων ιδανικών πολιτειών που ανάγονταν σε ένα παρελθόν, σε ένα παρόν ή ένα μέλλον. Για αυτό το λόγο, οι ουτοπικές πόλεις δημιουργήθηκαν σε περιόδους αναταραχής από ανθρώπους που οραματίστηκαν την αρμονία και τη συλλογική ευτυχία. Ήταν προϊόν σύλληψης της ανθρώπινης φαντασίας και δραστηριότητας και απεικόνιζαν συγκεκριμένους τόπους που θεωρούνταν ιδανικοί. Αυτές οι ιδανικές πολιτείες, ή αλλιώς ουτοπίες, πολλές φορές έχουν υπερβατική φύση και άλλες πάλι όχι. Η αρχαία ελληνική και πολιτική σκέψη διαθέτει τέτοιον πλούτο και τέτοια ποικιλία, ώστε αποτελεί την μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για τους ουτοπικούς συγγραφείς στο διάβα των αιώνων. Οι οραματιστές των ιδεατών πολιτειών στο πλαίσιο της αρχαίας Αθήνας επιζητούσαν την αναμόρφωση της κοινωνίας και του ανθρώπου. Διατύπωσαν πρωτοποριακές για την εποχή τους απόψεις για θέματα κοινωνικοπολιτικά και εκπαιδευτικά.
