Η δικτατορία στη μαζική πολιτική της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας: Μια εμπειρική προσέγγιση

 
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2017 (EL)

Η δικτατορία στη μαζική πολιτική της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας: Μια εμπειρική προσέγγιση (EL)
The attitudes towards the dictatorship in the mass politics of the 3rd Hellenic Republic: an empirical approach (EN)

Καφετζής, Παναγιώτης

Το κείμενο στηρίζεται στην αξιοποίηση των συνεπειών μιας παραδο- ξότητας στις σχέσεις πολιτικού καθεστώτος και ιστορικού χρόνου, η οποία είναι μοιραία στις δικτατορικές μορφές διακυβέρνησης. Το παράδοξο έγκειται στο ότι οι μορφές αυτές, καταλύοντας τους αντιπροσωπευτικούς μηχανισμούς, στερούνται και της δυνατότητας να διακριβώσουν, κατά τρόπον αξιόπιστο, τις σχέσεις τους με το κοινωνικό σώμα. Ακολούθως, τούτο σημαίνει ότι, στη διάσταση της συγχρονίας του καθεστώτος, οι δομές του παράγουν πλήρη και πολυδιάστατα πολιτικά αποτελέσματα, υπάρχει όμως ένα μείζον γνωστικό κενό ως προς τις στάσεις των πολιτών απέναντι του. Από την άλλη, τα καθεστώτα αυτά, οσοδήποτε βραχύβια, συνιστούν τα ίδια μιαν ιστορική φάση στην περιοδολόγηση του εθνικού κοινωνικού σχηματισμού τους και όχι κάποια παρεκκλίνουσα εκδοχή του. Το άρθρο αποσκοπεί στο να διερευνηθεί ακριβώς αυτή η διπλή διάσταση στο καθεστώς της στρατιωτικής δικτατορίας της Ελλάδας, επιχειρώντας μία προσέγγιση στο ερώτημα «τριάντα χρόνια μετά, η δικτατορία, τι;». Στο πλαίσιο αυτό προσεγγίζονται ιδεολογικές και αξιακές διαστάσεις του φαινομένου της δικτατορίας. (EL)
This paper is based on exploiting the consequences of a singularity in the relationship of the political regime to historical time, a singularity which is inevitable in the case of authoritarian dictatorial forms of government. The paradox lies in the fact that these regimes, in abolishing representative mechanisms and the procedures of the democratic principle of legitimacy, also deprive themselves of the possibility of verifying their relations with society in a way which is credible and can be substantiated. Consequently, this means that when the regime is in existence, while its structures produce assuredly full and multi-dimensional political results, as a rule there is a major cognitive vacuum regarding the attitude of citizens towards it. On the other hand, these regimes, no matter how short-lived, constitute in themselves a historical phase in the périodisation of their national social formation and not some deviation from it, with clear harbingers in the period «before» and tangible extensions into the period «after». The article aims to investigate precisely this double dimension of the Greek military dictatorship, intending an approach to the question «30 years after the dictatorship: What about it?». The empirical data on which this approach is based are drawn on political research with national population samples, which was carried out by the National Centre for Social Research (EKKE) in the years 1985, 1988, 1989, 1990 and 1996. These data have a serial form, given the identical repetition of variables in all or most of the research. This offers the possibility of investigating the extent to which the attitudes under study display a diachronic tendency. It is within this framework that the ideological and value dimensions of the dictatorship are approached. The core on the basis of which positions and conclusions are formulated with regard to aspects and versions of the dual scheme democracy/authoritarianism, are the findings concerning two variables: citizens’ attitudes towards the dictatorship and the degree of sympathy or antipathy for its leader, George Papadopoulos. A first approach to these data and their linkages leads to two basic conclusions. First, attitudes towards the dictatorship of 21st April and its leader present a sufficiently noteworthy stability. This can be interpreted if it is taken into account that they are closely related with more structural ideological and value parameters in the mass politics of the Third Hellenic Republic. The second conclusion is that the attitudes which constitute this syndrome are articulated in conjunction with the polymorphic crisis of the public space in Greece after 1986-1987 in a dual way: On the one hand, they are reinforced as an alternative to the premature devaluation of the institutions and rules of the model of mass politics, in which the principle of democratic legitimacy has been implemented for the first time in decades. On the other hand, they influence the de-articulation of the cohesion of the «democratic faithful»’s attitudes towards the public space. These two phenomena are located within a broader problématique concerning the ways in which the globally dominant tendency to deregulate politics is expressed in a country like Greece, where what has recently been named the democratic deficit has constituted a diachronic constant combined with a «gelatinous» public space which has been emaciated in terms of its institutions, values and symbols. (EN)

info:eu-repo/semantics/article
info:eu-repo/semantics/publishedVersion


Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης

Ελληνική γλώσσα

2017-11-28


Ελληνική Εταιρεία Πολιτικής Επιστήμης / Hellenic Political Science Association (EL)

1105-8366
2585-3031
Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης; Τόμ. 12 (1998); 36-56 (EL)
Greek Political Science Review; Vol. 12 (1998); 36-56 (EN)

Copyright (c) 2017 Παναγιώτης Καφετζής (EN)



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.