Εισαγωγή: Σύμφωνα με τους Barker και Eickmeyer, η καθιστική ζωή και η απραξία έχει χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη απειλή της υγείας τον 21ο αιώνα από τις ιατρικές δομές. Το 26% των ανδρών και το 19% των γυναικών παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν να αγνοούν τις διεθνείς καθοδηγήσεις. Η θεραπευτική άσκηση χρησιμοποιείται σαν θεραπεία σε πολλές παθήσεις όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, οστεοπόρωση, καρκίνος, οστεοαρθρίτιδες και άλλα. Ο καρκίνος, ο διαβήτης και τα καρδιαγγειακά νοσήματα οφείλονται στο 65% των θανάτων παγκοσμίως και αναμένεται να προκαλούν το 75% των θανάτων έως το 2030 (Blair et al 2012), ενώ από αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα νοσεί το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. (Bond D., 2013) Το 2010 ο αριθμός των θανάτων που σχετίζονται με οστεοπορωτικά κατάγματα εκτιμήθηκε σε 43.000 στην Ευρωπαική Ένωση. (Kanis J. Et al 2012) Τέλος, η ασβεστική τενοντίτιδα είναι μια από τις πιο συχνές αιτίες μη τραυματικού πόνου στον ώμο. Βρίσκεται στο 10-42% των χρόνιων επώδυνων ώμων. (Friedman M., 1957)
Σκοπός: Σκοπός της εργασίας αυτής είναι να δείξει την σημασία της άσκησης σε ειδικές παθολογικές καταστάσεις, να δείξει τα οφέλη της θεραπευτικής άσκησης στις παθολογικές καταστάσεις του καρκίνου, της αγκυλοποιητικής αρθρίτιδας,της στεφανιαίας νόσου, του διαβήτη, της τενοντίτιδας στροφικού πετάλου και της οστεοπόρωσης, αλλά και να προτείνει προγράμματα αποκατάστασης και ασκησιολόγιο για την κάθε πάθηση ξεχωριστά. Τέλος, θα αναλυθούν τα αποτελέσματα της άσκησης στην λειτουργική και ψυχοκοινωνική κατάσταση των πασχόντων.
Μεθοδολογία: Η στρατηγική αναζήτησης για τον προσδιορισμό της σχετικής βιβλιογραφίας, περιέλαβε την χρήση καναλιών αναζήτησης αρθρογραφίας PubMed, Google Scholar, MedLine και SciElo. Έγινε ηλεκτρονική αναζήτηση σε βιβλιογραφικές βάσεις δεδομένων, ανασκόπηση επιστημονικών περιοδικών, καθώς και ανασκόπηση βιβλιογραφίας σχετικών άρθρων.
Λέξειςκλειδιά: Cancer, Ankylosing Spondylarthritis, Coronary heart disease, exercise, therapeutic exercise, rehabilitation program, disease, diabetes, osteoporosis, rotator cuff tenoditis.