100 σ.
(EL)
Ξεκινώντας με τα Κεφάλια και τις Μορφές του 1949 στη δύση του Εξπρεσιονισμού και στα πλαίσια μιας ανθρωπομορφικής-ρεαλιστικής γλυπτικής, ο Τάκης προσπάθησε να πλάσει την καλλιτεχνική του προσωπικότητα, αποκαλύπτοντας εξαρχής ότι αυτό που είχε πρωτεύουσα σημασία για εκείνον ήταν η απλότητα και η ισορροπία, μέσω των οποίων θα επιχειρούσε να κατανοήσει τις δυνάμεις της φύσης. Η μετάβαση από τον ανθρωπομορφισμό στην αφαίρεση και την κινητική γλυπτική πραγματοποιήθηκε το 1955 με τα Σινιάλα, έργα που ανταποκρίνονταν στο μηχανοκρατικό πνεύμα της εποχής. Το 1965, έχοντας ως πρωτεύοντα καλλιτεχνικό στόχο τη δημιουργία μουσικής, κατασκεύασε τα πρώτα Μουσικά γλυπτά του, πειραματιζόμενος μέχρι να δημιουργήσει ένα όργανο που θα γοήτευε τόσο οπτικά, όσο και ακουστικά. Το 1974 φιλοτέχνησε τα Ερωτικά γλυπτά, -έργα που αντιπροσώπευαν μια ηθελημένη επιστροφή στον ανθρωπομορφισμό και το συμβολισμό, ενώ εμπεριείχαν παράλληλα και αφαιρετικά στοιχεία. Τα Ερωτικά ίσως να αποτέλεσαν την κορύφωση της δημιουργίας του εικαστικού, μιας και ήταν «γέννημα» συνδυασμού στοιχείων από όλες τις καλλιτεχνικές περιόδους και έδιναν μια ολοκληρωμένη εικόνα της συνολικής οπτικής του, ύστερα από μια μακρόχρονη πορεία καλλιτεχνικής ωρίμανσης. Ο Τάκης, «συνδιαλεγόμενος» με προγενέστερους αλλά και σύγχρονούς του καλλιτέχνες, όπως ήταν ο Μπρανκούζι, ο Τζιακομέττι, ο Σεζάρ, ο Πικάσσο, ο Καλντέρ, ο Κλεν, ο Ντυσάν, ο Γκάμπο και ο Τενγκελί, επηρεάστηκε και διδάχθηκε από τις δημιουργίες τους και προχώρησε σε ένα καινοτόμο έργο, διαμορφώνοντας παράλληλα την προσωπική του καλλιτεχνική φυσιογνωμία. Έργα του κοσμούν τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, όπως είναι το Μουσείο «Guggenheim» στη Νέα Υόρκη. Ο εικαστικός αυτός ενέπνευσε θαυμασμό από πολύ μεγάλους καλλιτέχνες, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Σαλβαντόρ Νταλί, ο οποίος το 1961 είχε δηλώσει: «Η ζωγραφική έχει “ξοφλήσει”. Η γλυπτική αναβίωσε με τον Τάκη και τον Τενγκελί και “ήρθε για να μείνει”»…
(EL)
Starting with the Heads and Figures of 1949 towards the end of Expressionism and within an anthropomorphic-realistic sculpture, Takis tried to compose his artistic personality, revealing at once that simplicity and balance, through which he would attempt to understand the forces of nature, was of primary importance to him.
The transition from anthropomorphism to abstraction and kinetic sculpture took place in 1955 with Signals, works of art that responded to the machine-dominating spirit of the season.
In 1965, having as primary artistic goal the creation of music, he structured his first Musical sculptures, experimenting until he created an instrument that would fascinate both visually and acoustically.
In 1974 he designed the Erotic sculptures, works that represented a deliberate return to anthropomorphism and symbolism, while containing abstract elements also. Erotics might have been the highlight of the artist’s creation, since they were “born” by combining elements from all of his artistic seasons and they were presenting a comprehensive picture of his overall vision, after a long course of artistic maturation.
Takis, by studying the work of prior to him and contemporary artists, such as Brancusi, Giacometti, Cesar, Picasso, Calder, Klein, Duchamp, Gabo and Tinguely, was influenced and taught by their creations. This made him proceed to an innovative project, while forming his own artistic personality.
His works adorn the largest museums of the world, such as “Guggenheim” Museum in New York. Takis inspired admiration from great artists, among whom were the Salvador Dali, who -in 1961- had stated: “Painting is finished. Sculpture revived with Takis and Tinguely and is here to stay”…
(EN)
National Technical University of Athens
