Η παρένθετη μητρότητα εγείρει πολλά περίπλοκα, αμφισβητούμενα και συνεχώς εξελισσόμενα ζητήματα ως προς τον τρόπο που διασταυρώνεται η επιστήμη με την ηθική, το νόμο και τη δημόσια πολιτική. Τούτο διότι, η παρένθετη μητρότητα αφορά, αφενός, βαθιά προσωπικές πτυχές της οικογενειακής ζωής και, αφετέρου, σημαντικά δημόσια θέματα προώθησης και προστασίας των βέλτιστων συμφερόντων ευάλωτων ομάδων όπως είναι τα παιδιά και οι γυναίκες. Η παρένθετη μητρότητα την τελευταία εικοσαετία είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη ως πρακτική και η αξιοποίησή της βαίνει συνεχώς αυξανόμενη, εντούτοις, δε ρυθμίζεται ομοιόμορφα, τόσο από τις έννομες τάξεις των διαφόρων κρατών - καθόσον σε μερικές επιτρέπεται και σε άλλες απαγορεύεται ή δε ρυθμίζεται καθόλου - όσο και σε διεθνές επίπεδο. Η παρούσα εργασία εστιάζει, κατά κύριο λόγο, στην επίτευξη μιας σύγκρισης ως προς τη νομική αντιμετώπιση της παρένθετης μητρότητας σε διάφορες χώρες ανά την υφήλιο, οι οποίες παρουσιάζουν συγκριτικό ενδιαφέρον εξαιτίας και του κοινωνικοδικαιϊκού τους υποβάθρου.
(EL)
Surrogacy raises many complex, controversial, and evolving questions about how science intersects with ethics, law, and public policy. This is because surrogacy concerns, on the one hand, deeply personal aspects of family life and, on the other, important public issues of promoting and protecting the best interests of vulnerable groups such as children and women. Surrogacy has been a widespread practice for the last twenty years and its use is constantly increasing, however, it is not regulated uniformly, both by the legal orders of different states - as in some is allowed and in others is prohibited or is not regulated at all – and in international level. The present thesis focuses mainly on achieving a comparison in terms of the legal treatment of surrogacy in different countries around the world, which are of comparative interest because of their socio-legal background.
(EN)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
