This thesis adopts the perspective of social anthropology, studies the behavior, the social activities and the value choices of a particular age group, 16 to 30 years old, of "immigrants" from the former Soviet Union with special reference to the field of "sociality", i.e. social actions. The field research took place in the region of Thessaloniki and in some smaller towns in northern Greece, such as Fiorina, Giannitsa, Edessa and Veria (2 years) in addition to the region of Tbilisi (Georgia). The focus of the survey were y oung interlocutors from the former Soviet Union between 16 and 30 years old, who immigrated to Greece at a younger age, either alone or accompanied by a family member or as a part of the whole nuclear family, having lived until then in one of the Republics of the former Soviet Union, mainly in Georgia. The study focuses on a range of issues concerning the relationship of respondents to Greece, Russia and the former Soviet Republic of their origin, as reflected in their daily practices. Such practices include conversations, either with Pontic-Greeks from the FSU or local Greek residents in the course of their daily lives, including work places, study places, places of entertainment. It also includes such value identifications as the music they choose to listen to, the movies and the TV channels they choose to watch, etc.
Using personal interviews, open discussions, focus groups and other methods of participatory research, I tried to uncover the relationship of young Pontic-Greeks immigrants with their past and how they experience it today. Moreover, the research tried to conceptualise and operationalise the notion of 'russianness', and 'russian-mindedness', as well as their ideas about living between two homelands, Greece and the former Soviet Republics of their origin, and especially Russia.
One of the main conclusions of this research is that the young Pontic-Greeks "returning" immigrants, 16-30 years old, wish to return back to Russia and not back to the former Soviet Republic from which they originate. The reasons that lead to this decision are a) racism, rejection and exclusion experienced in Greece, b) the financial problems and the prospect of unemployment, c) the life narratives as transmitted by their parents' generation, which involve a high level of idealization of their lives under the soviet regime, a similar degree of idealization is evident in the representation of Greece as a historical homeland during the soviet regime, d) the maintenance and re-invention of a Soviet model of life after their settlement in Greece, e) their love for the Russian language and the Russian culture in general, which has been transmitted to them through the experiences of their parents, f) pursue an education in a Russian-speaking environment and, g) the need to move to a familiar environment, yet away from the parental home. For all the above reasons, the solution of return to Russia seems preferable to them. However, the return to their country of origin (Georgia) is not considered an option, since the prospects there for a better future are worse than those here (Greece).
Η βιβλιοθήκη διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή.
Περιλαμβάνει βιβλιογραφικές αναφορές (σ. 428-456).
031/2011 τ.1 και 031/2011 τ.2
Διατριβή (Διδακτορική)--Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 2011.
Η παρούσα διατριβή υιοθετεί τη σκοπιά της κοινωνικής ανθρωπολογίας, μελετά τις συμπεριφορές, κοινωνικές δράσεις και αξιακές επιλογές μίας συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας «μεταναστών» από την πρώην Σοβιετική Ένωση 16 έως 30 ετών και αναφέρεται στο πεδίο του «κοινωνικού», δηλαδή των κοινωνικών δράσεων. Πρόκειται για μια έρευνα στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης αλλά και σε ορισμένες μικρότερες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, όπως είναι η Φλώρινα, τα Γιαννιτσά, η Έδεσσα και η Βέροια (2 χρόνια) καθώς επίσης και στην ευρύτερη περιοχή της Τιφλίδας στη Γεωργία. Η συγκεκριμένη έρευνα αναζήτησε νεαρούς συνομιλητές από την πρώην Σοβιετική Ένωση 16 έως 30 ετών, οι οποίοι μετανάστευσαν σε μικρότερη ηλικία στην Ελλάδα είτε μόνοι τους, είτε με κάποιο μέλος της οικογένειας τους, είτε και με όλη την πυρηνική τους οικογένεια, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή της ζωής τους διαβιούσαν σε μία από τις Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, κυρίως όμως στη Γεωργία. Η μελέτη εστιάζει σε μια σειρά από ζητήματα που άπτονται της σχέσης των συνομιλητών μου με την Ελλάδα, τη Ρωσία αλλά και την πρώην σοβιετική Δημοκρατία προέλευσης τους, όπως αυτή αποτυπώνεται στις καθημερινές τους πρακτικές, στη συνομιλία τους με άλλους ανθρώπους είτε πρόκειται για άλλους Ελληνοπόντιους από την πρώην Σοβιετική Ένωση είτε πρόκειται για ντόπιους Έλληνες κατοίκους, στην καθημερινότητα τους, στους τόπους εργασίας τους, στους τόπους εκπαίδευσης, στα μέρη όπου διασκεδάζουν και συνηθίζουν να συχνάζουν, στη μουσική που επιλέγουν να ακούσουν, στις ταινίες και στα τηλεοπτικά κανάλια που επιλέγουν να παρακολουθήσουν και σε πολλούς άλλους τομείς.
Μέσα από προσωπικές συνεντεύξεις, ανοιχτές συζητήσεις καθώς επίσης και μέσα από τις μεθόδους της επιτόπιας και συμμετοχικής έρευνας έγινε μια προσπάθεια για να αποκαλυφθεί η σχέση των νεαρών Ελληνοποντίων μεταναστών με το παρελθόν τους και ο τρόπος με τον οποίον το βιώνουν σήμερα. Μελετήθηκε το στοιχείο της ρωσικότητας τους, της ρωσοφροσύνης τους και ο τρόπος με τον οποίο ζούνε ανάμεσα σε δύο πατρίδες, την Ελλάδα και τις πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες προέλευσης τους και κυρίως τη Ρωσία.
Οι νεαροί Ελληνοπόντιοι «παλιννοστούντες» μετανάστες, 16-30 ετών, επιθυμούν να επιστρέψουν πίσω στη Ρωσία και όχι στην πρώην σοβιετική Δημοκρατία από την οποία προέρχονται. Οι λόγοι που τους οδηγούν σε αυτή την απόφαση είναι α) ο ρατσισμός, η απόρριψη και ο αποκλεισμός που βιώνουν στην Ελλάδα, β) τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθώς και η προοπτική της ανεργίας, γ) η περιγραφή της ζωής εκεί από τους γονείς τους, η οποία μπορεί να την εξιδανικεύει στα αυτιά τους (το ίδιο συνέβαινε και με την εικόνα της Ελλάδας όλα τα χρόνια που ζούσαν υπό το σοβιετικό καθεστώς), δ) η μεταφορά ενός σοβιετικού μοντέλου ζωής μέσα στο σπίτι τους στην Ελλάδα, ε) η αγάπη τους για την ρώσικη γλώσσα και εκπαίδευση γενικότερα (η οποία έχει μεταφερθεί σε αυτούς μέσα από τις εμπειρίες των γονιών τους), στ) για σπουδές, ζ) η ανάγκη τους να βρεθούν σε οικείο περιβάλλον μακριά όμως από τους γονείς τους. Για όλους τους παραπάνω λόγους, μπορεί τώρα πια αυτή η «λύση» να μοιάζει ιδανική για πολλούς από αυτούς. Αντιθέτως, η επιστροφή στη χώρα προέλευσης τους δεν υπάρχει ούτε καν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, καθώς η κατάσταση που επικρατεί εκεί δεν είναι καλή και δεν μπορεί να τους προσφέρει όλα όσα ονειρεύονται, ένα καλύτερο μέλλον.
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
